معنی دانه ریز در لغت نامه دهخدا

که دانه ریزد. که چینه فروپاشد. که دانه افشاند. که دانه پراکند. که دانه پخش کند. که هر یک از حبه ها که دارد فروافکند چنانکه نخل ثمر خود را:، چو گاوی در خراس افکند پویان، همه ره دانه ریز و دانه جویان.، نظامی.، رطب پیش دهانش دانه ریزست، شکر بگذار کو خود خانه خیزست.، نظامی.،، دارای دانه های ریزه و خرد. که دانه های خرد دارد. خرددانه. مقابل دانه درشت. مقابل درشت دانه

معنی دانه ریز - جستجوی لغت در جدول جو

دانه ریز

لغت نامه دهخدا

دانه ریز

فرهنگ گویش مازندرانی

شانه ریز

(یَ کَ دَ / دِ)

شانه کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خایه ریز

(یَ / یِ)

خاگینه را گویند و به عربی عجّه خوانند. (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) (ناظم الاطباء) (شرفنامۀ منیری) (غیاث اللغات) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 365) (از فرهنگ جهانگیری) :
جوز گوز و لوز بادام است و عجه خایه ریز.
(از نصاب الصبیان)

لغت نامه دهخدا

خانه خیز

(بَ وَ دَ / دِ)

خیزنده از خانه یعنی چیزی که بی قصد از خانه بهم رسد. (آنندراج). آنچه از خانه بدست آید بدون آنکه آدمی را در بدست آوردن آن قصد بوده است، از خانه بی زحمت آدمی بدست آید:
گهی با چنان گوهر خانه خیز
چو بوطالبی را کنی سنگ ریز.
نظامی (از آنندراج).
بپاسخ دگر باره شد شاه تیز
که خواب از خیالی بود خانه خیز.
نظامی.
چون شوق تو هست خانه خیزم
خوش خسبم و شادمانه خیزم.
نظامی.
اگر خانه خیزی قرارت کجاست
ور از زر درآیی دیارت کجاست.
نظامی.
، کوچانیده. از منزل برکنده: کوچاندن با اهل و اسباب و فرود آوردن شمس الدین محمد شاه را با رعایا و خانه خیز بردن ایشان را بقهستان در سال ششصد و هشتادهشت. (تاریخ سیستان)

لغت نامه دهخدا

دانه سوز

(دَ شِکَ تَ / تِ)

سوزندۀ دانه. که دانه سوزد. که بسوزاند دانه را و نابود کند:
تا تو درین مزرعۀ دانه سوز
تشنه و بی آب چه آری بروز.
نظامی

لغت نامه دهخدا

دانه چین

(دَزَ)

که دانه چیند. که دانه برچیند. که دانه از زمین بردارد:
هواست دانه و من دانه چین و هاویه دام
اگر به دانه نمانم بدام درمانم.
سوزنی.
در پناه پهلوان کبک و تذرو آرد برون
چوژکان دانه چین از بیضۀ شاهین و باز.
سوزنی.
جهانست بسیار و مردم بسی
به تنهاش خوردن نیارد کسی
اگر هست پروانه روی زمین
هوا مرغ دارد بسی دانه چین.
؟ (از تاریخ سلاجقۀکرمان).
زو شده مرغان فلک دانه چین
زآن همه را آمده سر بر زمین.
نظامی.
چون هما اندک خور و کم شهوتم دانندو من
چون خروس دانه چین زانی و شهوت پرورم.
خاقانی.
، گدا. و رجوع به دانه چیدن شود

لغت نامه دهخدا

دانش خیز

(دَ تَ / تِ)

علم خیز. سرزمین دانش. که از آن دانش برخیزد: یونان مملکتی دانش خیز بود

لغت نامه دهخدا

پاچه ریز

(چَ / چِ)

پاچه ریز شدن یا پاچه ریز کردن، سخت مانده شدن و مانده کردن از بسیاری پیمودن راه

لغت نامه دهخدا

سینه ریز

(نَ / نِ)

رشته یا طوقی به جواهر یا سکه های زر که زنان آویزند و تا سینه ممتد باشد. گردن بندی فراخ که بر روی سینه افتد و بر آن جواهرو زینتهای دیگر آویخته است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ده ریز

(دِهْ)

دهی است از دهستان برد بره بخش اشترنیان شهرستان بروجرد. واقع در 8هزارگزی شمال اشترنیان دارای 381 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

دانه چین

آنکه دانه از زمین بر دارد

فرهنگ لغت هوشیار

سینه ریز

یاره، گردن بند

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی دانه ریز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما